ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻮﺩ ڪه ﭘﻠﻮﯼ ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﮔﻮﺷﺖﻭﻣﺮﻏﺶﺭﺍ ﻣﯽﮔﺬﺍﺷﺖ ﺁﺧـــﺮ ڪـــاﺭ! ﻣﯽﮔﻔـــﺖ: میخـــوﺍﻫــﻢ ﺧــﻮﺷﻤﺰﮔﯽﺍﺵ ﺑﻤــﺎﻧﺪ ﺯﯾﺮ ﺯﺑــﺎﻧﻢ. ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﭘﻠــﻮ ﺭﺍ ڪـہ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩ، ﺳﯿﺮ ﻣﯽﺷﺪ، ﮔــﻮﺷﺖ ﻭ ﻣــﺮﻍ ﻏــﺬﺍ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﮔﻮﺷﻪﯼ ﺑﺸﻘﺎﺑﺶ! ﻧﻪ ﺍﺯ ﺧـــﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﭘﻠــﻮ ﻟﺬﺕ ﻣﯽﺑﺮﺩ، ﻧﻪ ﺩﯾﮕـﺮ ﻣﯿﻠﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﻏﺶ. ﺯﻧــﺪﮔـــﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﯿـــﻦ ﺟــــﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻧﺎﺟﻮﺭ ﺯﻧـﺪﮔــﯽ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽڪﻨﯿـﻢ ﻭ ﻟﺤﻈـہﻫﺎﯼ ﺧـــﻮﺑــﺶ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﺬﺍﺭﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻌـﺪ! ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯﯼ ڪـہ ﻣﺸڪﻼﺕ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ منبع
درباره این سایت